مختل کننده تلفن همراه

این روزها می توانید تلفن همراه را در هر جائی ببینید. بر اساس آمارهای موجود، تا ژانویه 2004 نزدیک به 169 میلیون نفر تنها در آمریکا از سرویس تلفن همراه استفاده می کردند. فراگیر شدن تلفنهای همراه در اروپا، حتی از این میزان نیز فراتر رفته است.

توانائی برقراری یک تماس تلفنی در هر مکان و هر زمان، بسیار فوق العاده است. متاسفانه رستورانها، سالنهای سینما، فروشگاهها واماکن مذهبی از گسترش تلفنهای همراه رنج می برند، زیرا همه مردم نمی دانند که چه زمانی باید مکالمه خود را قطع کنند. چه کسی تاکنون از این مسئله که یک طرف یک مکالمه تلفنی، جزئیات محرمانه و خصوصی را با دوستان خود و همچنین تمام افراد دیگری که در اطراف او قرار دارند، به اشتراک می گذارد، خشمگین نشده است؟ در حالیکه اکثر ما  غرغر کنان از کنار این مسئله می گذریم، بعضی ها واقعاً به دنبال حذف چنین شرایطی هستند. تلفنهای همراه اساساً ابزارهای دستی رادیوئی دو طرفه هستند و همانند هر ابزار رادیوئی دیگری، می توان سیگنال آنرا مختل و یا مسدود نمود.

اساس Jamming:

مختل نمودن یک تلفن همراه، درست همانند مسدود نمودن هر ارتباط رادیوئی دیگری است. یک تلفن همراه از طریق برقراری ارتباط با شبکه سرویس خود توسط یک برج سلولی و یا ایستگاه مبنا، کار می کند. برجهای سلولی، یک شهر را به نواحی کوچکی تحت عنوان سلول تقسیم میکنند. زمانی که یک استفاده کننده از تلفن همراه در طول یک خیابان حرکت می کند، سیگنال از یک برج به برج بعدی انتقال می یابد. یک ابزار Jamming ، با مخابره امواجی بر روی همان فرکانس رادیوئی تلفن همراه، ارتباط میان دستگاه تلفن و ایستگاه مبنای تلفن همراه در این برجها را مختل می نماید. اینکار، یک حمله Denial-of-Service نامیده می شود. مسدود کننده، سرویس یک طیف رادیوئی به استفاده کننده از تلفن همراه را در دامنه ابزار Jamming خود رد می کند.

شیوه کار

ابزارهای Jamming، با مخابره سیگنالی بر روی همان فرکانس تلفنهای همراه که برای برخورد با سیگنال اصلی و لغو نمودن آن به اندازه کافی قدرتمند است، بر این ابزارها غلبه میکنند. تلفنهای همراه به گونه ای طراحی شده اند که در صورت برخورد با تداخلی در سطح پایین، قدرت خود را افزایش دهند؛ بنابراین Jammer باید این مسئله را تشخیص داده و خود را با این افزایش قدرت از سوی تلفن، منطبق نماید. تلفنهای همراه، ابزارهای Full-Duplex هستند و این بدان معنی است که آنها از دو فرکانس جداگانه استفاده می کنند: یکی برای صحبت کردن و دیگری برای شنیدن بطور همزمان، برخی از Jammer ها تنها یکی از فرکانسهای مورد استفاده توسط تلفنهای همراه را مسدود میکند که در واقع همان تاثیرمسدود کردن هر دو فرکانس را خواهد داشت. تلفن طوری فریب داده می شود که تصور می کند سرویس قطع شده است، زیرا تنها قادر به دریافت یکی از این فرکانسها می باشد.

ابزارهائی که دارای پیچیدگی کمتری می باشند، تنها یک گروه از فرکانسها را مسدود می کنند، در حالیکه Jammer های پیشرفته می توانند انواع مختلف شبکه ها را یکباره مسدود نمایند و به این ترتیب تلفنهای همراه دو یا سه حالته (dual/tri Mode ) که به طور خودکار در میان انتواع مختلف شبکه سوئیچ می کنند تا یک سیگنال باز پیدا کنند را نیز از کار می اندازند. برخی از ابزارهای سطح بالا قادرند تمام فرکانسها را فوراً مسدود نمایند، اما برخی از مدل ها قابلیت تنظیم برای فرکانسهای خاصی را دارند.

تمام چیزی که برای مسدود نمودن یک تلفن همراه نیاز دارید، ابزاری است که سیگنالی را بر روی فرکانس های مناسب پخش کند. با وجود آنکه سیستمهای سلولی مختلف، سیگنالها را بطور متفاوتی پردازش می کنند، تمام شبکه های تلفن همراه از سیگنالهای رادیوئی استفاده می کنند که امکان ایجاد تداخل در آنها وجود دارد. GSM که درسیستمهای مبتنی بر PCS و Digital Cellular مورد استفاده قرار می گیرد، در باند های فرکانسی 900 و 1800 مگاهرتز (اروپا و آسیا) و 1900 مگاهرتز ( ایالات متحده)کار میکند. Jammer ها توانائی مخابره سیگنال بر روی تمام فرکانسها را داشته و در مقابل سیستمهای iDEN,DCS,PCS,GSM,TDMA,CDMA,AMPS و Nextel موثر هستند.تلفنهای سلولی آنالوگ قدیمی و ابزارهای دیجیتال امروزی بطور یکسانی در برابر Jamming آسیب پذیر هستند. دامنه عملی Jammer به قدرت آن و محیط محلی بستگی دارد که میتواند شامل تپه ها، دیوارها و یا ساختمانهائی باشد که سیگنال Jamming را محدود می سازد. Jammer های ضعیف، تماس های تلفنی را در دامنه تقریباً 9 متری خود مختل می کنند. واحد های قدرتمند می توانند یک ناحیه Cell-Free به بزرگی یک زمین فوتبال بوجود آورند. واحد هائی که با مجوز های قانونی مورد استفاده قرار می گیرند، سرویس سلولی را در ناحیه ای به شعاع 1.6 کیلومتر از محل قرار گیری خود، از کار می اندازند.

درون یک Cell-Phone Jammer :

از نظر الکترونیکی، دستگاه های فوق ابزارهائی بسیار ابتدایی هستند. ساده ترین انواع آنها تنها یک سویچ On/Off و یک چراغ دارد که روشن بودن آنها را مشخص می کند. ابزارهای پیچیده تر، سویچهائی برای فعالسازی Jamming در فرکانسهای مختلف دارند. قطعات یک Jammer عبارتند از:

آنتن

هر ابزار Jamming برای ارسال سیگنال، به یک آنتن مجهز است. برخی از آنها در داخل یک کابینت الکتریکی قرار گرفته اند. در ابزارهای قویتر، این آنتنها خارجی هستند تا دامنه بیشتری را فراهم نمایند و در برخی از مدل ها می توان آنها را برای فرکانسهای مشخصی تنظیم نمود.

مدارات

مولفه های الکترونیکی در یک Jammer  عبارتند از :

1.                                          V-CO: سیگنال رادیوئی را تولید میکند که با سیگنال تلفن همراه تداخل خواهد نمود.

2.                 TC: فرکانس مورد استفاده Jammer برای ارسال سیگنال را با فرستادن یک ولتاژ بخصوص به اسیلاتور، کنترل می کند.

3.                 NG: خروجی الکترونیکی تصادفی را در دامنه فرکانس بخصوصی تولید می کند تا سیگنال شبکه تلفن همراه مسدود نماید.( بخشی از مدار Tuning).

4.                 RFA: قدرت فرکانس رادیوئی خروجی را برای مسدود نمودن یک سیگنال، به سطح بالائی (به میزان کافی) تقویت می کند.

منبع تغذیه

ابزاهای Jamming کوچکتر، با باتری کار می کنند. برخی از آنها ظاهری شبیه به تلفنهای همراه دارند و از باتریهای تلفنهای سلولی نیز استفاده می کنند. ابزارهای قدرتمند تر، توانائی اتصال به پریزهای برق استاندارد و یا تغذیه از طریق سیستم برق اتومبیلها را دارند.

Cell-Phone Jammer ها کجا مورد استفاده قرار می گیرند؟

ابزارهای فوق در ابتدا توسط سازمانهای دولتی و نظامی توسعه یافتند تا ارتباطات مجرمین، ترورستها و جاسوسان را مختل نمایند. بمبهائی که باعث انفجار ترنهای کامپیوتری در اسپانیا(مارس 2004) ، انفجارهای بالی (اکتبر 2002) و جاکارتا( آگوست 2003) گردیدند، همگی برای فعال سازی ماشه انفجاری خود به تلفنهای سلولی تکیه داشتند. در دسامبر سال 2003، خبرهای گسترده ای در مورد بی نتیجه ماندن سوء قصد بر علیه مشرف، رئیس جمهور پاکستان، بخاطر استفاده از Cell-Phone Jammer منتشر شد. زمانیکه بوش در نوامبر 2004 از لندن بازدید می کرد، پلیس انگلستان یرای محافظت از کاروان خودروهای حامل وی در لندن، از Jammer ها استفاده کرد.

در صورت وقوع یک گروگانگیری، پلیس می تواند زمان ومکان استفاده گروگان گیر ها از تلفن همراه را کنترل نماید. پلیس می تواند تلفنهای همراه را در طول یک حمله مبارزه با مواد مخدر از کار بیاندازد تا متهمین امکان برقراری تماس با خارج و آگاه نمودن همدستان خود را نداشته باشند. همچنین در مکانهائی که مخابره رادیوئی در آنها خطر ناک است نظیر مکانهائی با اتمسفر مستعد انفجار( مثل تاسیسات ذخیره سازی مواد شیمیائی و سیلوها) نیز می توان از Jammer ها استفاده نمود. TRJ-89 Jammer از شرکت Antenna system & supplies Inc. دارای یک ژنراتور برق مختص به خود است و می تواند ارتباطات سلولی را در شعاع 8 کیلومتری اطراف خود از کار بیاندازد.

برخی از شرکتها برای جلوگیری از جاسوسی صنعتی از طریق ارتباطات صوتی و یا تبادل تصاویر دیجیتال از تلفنهای همراه مجهز به دوربینهای عکسبرداری،از Jammer ها استفاده می کنند. در یک وضعیت که قانونی بودن آن مورد تایید است، شایعاتی وجود دارد که هتلهای زنجیره ای برای مسدود نمودن استفاده مهمانان خود از تلفنهای همراه و وادار کردن آنها به استفاده از تلفنهای موجود در اتاقها( با نرخهای بالا)، اقدام به نصب Jammer ها کرده اند.

مسائل قانونی

مسدود نمودن سرویسهای تلفن سلولی( و همچنین سایر مخابرات الکترونیکی) در ایالات متحده، انگلستان، استرالیا و بسیاری از کشورهای دیگر، خلاف قانون است. در ایالات متحده، Cell-Phone Jamming تحت پوشش قانون Communication Act of 1934 قرار می گیرند که مردم را از " مختل نمودن عمدی و یا بدخواهانه ارتباطات رادیوئی هر ایستگاه قانونی و یا دارای مجوز" ، منع می کند. در واقع ،"تولید، واردات، فروش یا عرضه برای فروش و نهایتاً تبلیغات ابزارهائی برای مسدود یا مختل نمودن مخابرات بی سیم طراحی شده اند" نیز ممنوع شده است.Jamming بعنوان نوعی سرقت اموال در نظر گرفته می شود زیرا یک شرکت خصوصی، حقوق استفاده از یک طیف رادیوئی را خریداری کرده است و مختل نمودن آن طیف با سرقت دارائی هائی که آن شرکت خریداری کرده است، یکسان خواهد بود. در عین حال، Jamming می تواند سلامتی افراد را نیز به خطر بیندازد زیرا تمام تماسهای تلفنی همراه در دامنه عملکرد آن مختل می شوند( نه صرفاً تماسهای آزار دهنده) و این موضوع می تواند شامل تماسهای اضطراری نیز باشد.مختل نمودن یک سیگنال می تواند تماس یک پرستار بچه که با هیجان تلاش می کند با والدین کودک تماس بگیرد و یا شخصی که تلاش می کند با یک مرکز پزشکی تماس برقرار نماید را نیز مسدود کند. کمیسیون ارتباطات فدرال، مسئول اجرای قوانین Jamming است. اما این موسسه هنوز کسی را بخاطر Cell-hone Jamming مورد پیگرد قانونی قرار نداده است. بر اساس قوانیین ایالات متحده، در اولین اثبات جرمJamming برای هر بار ارتکاب جریمه ای تا 11000 دلار و یا یکسال زندان در نظر گرفته شده است؛ بعلاوه، ابزار مورد استفاده نیز احتمالاً توقیف شده و در اختیار دولت قرار می گیرد. در اکثر کشور ها، مختل نمودن تماسهای تلفنهای همراه توسط شهروندان خصوصی، ممنوع است. با این وجود، برخی از کشورها در حال صدور مجوز برای موسسات دولتی و تجاری خود هستند تا Jammer ها را در مکانهائی که استفاده از تلفنهای همراه در آنها بعنوان یک مزاحمت عمومی در نظر گرفته می شوند، نصب کنند. در دسامبر2004، فرانسه استفاده از Jammer  ها را در سالنهای سینما، کنسرتها و مکانهائی از این قبیل ، قانونی اعلام کرد. این کشور در حال نهائی نمودن فناوری است که برقراری تماس با سرویسهای اورژانس را حتی در دامنه عملکرد Jammerها امکان پذیر می سازد. هند، ابزارهای Jammer را در پارلمان و تعدادی از زندانهای خود نصب کرده است. همچنین بزخی از گزارشات حاکی از آن هستند که دانشگاههای ایتالیا برای جلوگیری از تقلب در آزمونها، به استفاده از این فناوری روی آورده اند. در مواردی ، دانشجویان با استفاده از تلفنهای مجهز به دوربین های دیجیتال از اوراق امتحانی خود عکس گرفته و آنها  را برای همکلاسیهایشان ارسال می کرده اند. با مشکل تلفنهای همراه که در سالنهای سینما، مراسم ازدواج و کلاسهای درس زنگ میزنند، تعجب آور نیست که مردم می خواهند از شر مزاحمت آنهاد خلاص شوند. اما چگونه می توان استفاده رنجش آور از تلفنهای همراه را بطور قانونی متوقف کرد؟

جایگزینهائی برای Jamming

در حالیکه قانون صراحتاً استفاده از ابزارهای مختلف برای ایجاد اختلال فعال در یک سیگنال تلفن همراه را منع کرده است، هیچ قانونی بر علیه مسدود نمودن تلفنهای همراه به شیوه های غیر فعال، وجود ندارد. این شیوه به معنای استفاده  از وسایلی نظیر کاغذ دیواریها و یا مواد ساختمانی که براده های فلز در آنها جاسازس شده بمنظور جلوگیری از ورود و یا خروج سیگنالهای تلفن همراه به مکانهای مختلف است. برخی از ساختمانها دارای طراحیهائی هستند که سیگنالهای رادیوئی را تصادفاً بخاطر دیوارهای سیمانی ضخیم و یا اسکلتهای فولادی خود، مسدود می نمایند. بعضی از شرکتها در حال کار بر روی ابزارهائی هستند که یک تلفن همراه را کنترل می کنند اما سیگنال را مختل نمی نمایند. ابزاری که تماسهای ورودی را به صندوق پستی صوتی (Voicemail) فرستاده و تماسهای خروجی را مسدود می کند. استدلال آنها در این است که تلفن همراه هنوز کار می کند، بنابراین از نظر فنی مختل نشده است. این یک ناحیه خاکستری در قانون است که تا آوریل 2005 هنوز FCC ظوابطی را برای آن مشخص نکرده است.

نوعی ابزارهای Cell-Phone Alerter نیز در دسترس قرار دارد که وجود یک سیگنال تلفن همراه را تشخیص می دهد. این ابزارها در بیمارستانها و مکانهائی مورد استفاده قرار می گیرند که در آنها امکان تداخل سیگنالهای تلفن همراه با تجهیزات پزشکی و یا کنترلی حساس، وجود دارد. زمانیکه یک سیگنال شناسائی می شود، از کاربران خواسته می شود تا تلفنهای خود را خاموش کنند.