**** در شب قشنگی هام، فریاد خواهم زد....****

قشنگی زندگیم به اینه که شب وضو میگیرم، به خودم بهترین عطرو میزنم، در سکوت و آرامش شب، پرده ی اتاقم رو کنار میزنم و زیر نور مهتاب، نمازعشامو میخونم. ناگهان سر قنوت، به قشنگی زندگیم فکر میکنم. به خدا میگم:" خدایا، از بچگی در ذهن من فرو کردن که تو خوبی، مهربونی، از همه بیشتر منو دوست داری. ولی الآن میخوام بدونم که واقعا تو کی هستی که انقدر منو دوست داری. انقدر منو دوست داری که یه عالمه بهم نعمت و خوشبختی دادی و بابتشون هیچی ازم نمیخوای. تو کی هستی که نمیدونم چرا انقدر منو دوست داری، بهم احساس عاشقونه داری، هرررررررررررررررر چیزی که بخوامو بهم میدی، طوری هم بهم میدی که لحظه ی دادنشو نفهمم که اون لحظه، صرفا برای رفع مسئولیت ازت تشکر نکنم. تو کی هستی که هر شب تو آسمونم ستاره های خیلی زیادی میذاری تا یه وقت نگم=====>

 توی آسمون دنیا، هر کسی ستاره داره/ چرا وقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره.(شوخی کردم ستاره کجا بود هوا ابری داره برف میاد)

خدایا هرکی هستی، تو خدامی. فقط تویی که بهم سلامتی و خوشبختی و خوشحالی میدی و فقط تویی که باید الآن، یعنی سر نمازم رو به کعبه ی عشقت سجده برم و بهت بگم مچکرم. "