ویلیام استنلی

 William Stanley در سال 1858 متولد شد. در طول زندگی‌اش 129 حق امتیاز برای گستره وسیعی از قطعات
الکتریکی دریافت کرد. مهمترین آنها سیم‌پیچ القاء بود که یک تبدیل‌کننده بود که جریان الکتریکی متناوب تولید می‌کرد. در سالهای 1880 هر سیستم توزیع الکتریسیته از جریان مستقیم استفاده می‌کرد. مسئله این است که انتقال DC در فاصله‌های زیاد ازنظر عملی ناممکن، نیازمند سیم‌های کلفت و خطرناک است و نمی‌تواند برای دادن روشنایی استفاده شود. در مقابل سیستم‌های جریان متناوب، این اشکالات را ندارند ولتاژ سیستم‌های AC می‌توانست با استفاده از سیم‌پیچ‌های القا تغییر کند اما هنوز هیچ سیستم سیم‌پیچ عملی اختراع نشده بود. حق امتیاز 611 و 349 استنلی همه اینها را عوض کرد و یک شکل اولیه برای تمام مبدلهای بعدی شد.
استنلی در بروکلین نیویورک متولد شد. او پیش از نامنویسی در دانشگاه Yale در مدارس خصوصی شرکت می‌کرد. او شروع به تحصیل حقوق در سن 21 سالگی کرد ولی در کمتر از یک ترم، مدرسه را ترک کرد تا شغلی در عرصه الکتریسیته پیدا کند.
اولین شغل استنلی، یک متخصص برق در یکی از اولین کارخانه‌های کلیدهای تلگراف و هشداردهنده‌های آتش بود. او یکی از اولین تأسیسات الکتریکی کشور را برای یک فروشگاه در خیابان پنجم نیویورک انجام داد.بعد از اینکه George Westinghouse که یک مخترع و صنعت‌گر بود از فضائل استنلی مطلع شد،

استنلی را به عنوان مهندس اصلی خود در کارخانة Pittsburgh به کار گرفت. در این زمانها بود که استنلی شروع به کار روی مبدل کرد.
بعد از آن که استنلی Pittsburgh را ترک کرد، در سال 1886 اولین سیستم AC را ساخت که برای دفاتر و فروشگاه‌های خیابان اصلی Great Barrington ، Massa Chusset روشنائی فراهم می‌کرد. او مبدلها، تجهیزات الکتریکی کمکی و اسباب الکتریکی را ساخت. شرکت تولیدی الکتریکی استنلی توسط General Electric در سال 1903 خریداری شد.